به گفته محققان، واکسن‌های مبتنی بر ژنتیک برای آنفلوانزا و کووید می‌توانند مؤثرتر و آسان‌تر از واکسن‌های فعلی ساخته شوند
به گفته محققان، این واکسن‌های جدید ویروس‌ها را با استفاده از پاسخی متفاوت به عفونت نسبت به آنچه که توسط واکسن‌های فعلی ایجاد می‌شود، هدف قرار می‌دهند.
واکسن جدید به جای آموزش به سیستم ایمنی برای ایجاد آنتی بادی برای مبارزه با یک ویروس خاص، در عوض به بدن یاد می‌دهد که پروتئین‌های RNA سیگنال‌دهنده کوچکی ایجاد کند که انتشار ویروسی مضر را متوقف می‌کند.
محققان استدلال می‌کنند که این رویکرد جدید می‌تواند توسعه واکسن فعلی را متحول کند، که در آن متخصصان واکسن‌هایی را بر اساس پیش بینی‌هایی ایجاد می‌کنند که کدام گونه‌های آنفلوانزا و کووید احتمالاً عفونی ترین هستند.
در عوض، این واکسن‌های تقویت‌کننده RNA باید در برابر همه سویه‌های یک ویروس خاص مؤثر باشند.
«رونگ های»، محقق ارشد و ویروس شناس دانشگاه کالیفرنیا، گفت: «آنچه که می‌خواهم در مورد این استراتژی واکسن تأکید کنم این است که این واکسن به طور گسترده برای هر تعدادی از ویروس‌ها قابل استفاده است، به طور گسترده در برابر هر نوع ویروس مؤثر است و برای طیف گسترده‌ای از مردم بی خطر است.»
های در بیانیه خبری دانشگاه افزود: «این روش می‌تواند واکسنی جهانی باشد که ما به دنبال آن بوده ایم.»
به طور سنتی، واکسن‌ها از ویروس مرده یا زنده اما تغییر یافته برای تحریک پاسخ ایمنی بدن استفاده می‌کنند. این پاسخ ایمنی به بدن می‌آموزد که چگونه میکروب را بشناسد و آنتی بادی‌هایی تولید کند که به طور خاص آن میکروب را هدف قرار داده و از بین ببرد.
به گفته محققان، واکسن جدید همچنین از یک نسخه زنده و اصلاح‌شده ویروس استفاده می‌کند، اما متکی به پاسخ ایمنی سنتی بدن که باعث ایجاد آنتی‌بادی‌ها می‌شود، نیست.
در عوض، این واکسن‌ها به بدن یاد می‌دهند که با استفاده از پروتئین‌های سیگنال‌دهنده RNA هدف، در تکثیر ویروسی دخالت کند.
محققان گزارش می‌دهند که یکی از این واکسن‌هایی که برای ویروس موشی به نام Nodamura ساخته شد، موش‌های آزمایشگاهی را حداقل به مدت ۹۰ روز از دوزهای کشنده ویروس محافظت می‌کند. ۹ روز عمر موش تقریباً معادل یک سال انسان است.
