به گزارش خبرنگار مهر، تب کریمه کنگو، یک بیماری حاد تب‌دار و خونریزی دهنده است که از طریق گزش کنه یا تماس با خون یا ترشحات یا لاشه دام و انسان آلوده منتقل می‌شود. این بیماری در فصل‌های گرم سال از اواخر فروردین تا اواخر شهریور (زمان رشد و تکثیر کنه‌ها) شیوع پیدا می‌کند.
مقاومت ویروس در برابر گرما کم است و در دمای ۵۶ درجه سانتیگراد به مدت ۳۰ دقیقه از بین می‌رود، بنابراین پختن گوشت یا پاستوریزه کردن شیر باعث از بین رفتن ویروس می‌شود. مخزن و ناقل ویروس در طبیعت، اصولاً کنه‌ها هستند و گاو، گوسفند، بز، خرگوش، خرگوش صحرایی و جوجه‌تیغی و حتی جوندگان مثل موش نیز به عنوان ناقل شناخته می‌شوند. اما انواع پرندگان به جز شتر مرغ، در برابر این بیماری مقاوم هستند.
این ویروس از طریق گزش کنه آلوده و یا تماس مستقیم با خون یا ترشحات بیمار، لاشه حیوان آلوده منتقل می شود.
علائم این بیماری شامل سردرد شدید، تب، لرز، درد عضله (به خصوص در پشت و پاها)، گیجی، درد و سفتی گردن، درد چشم، ترس از نور (حساسیت به نور) می‌شود.
خونریزی در مخاط ها و خون ریزی زیرجلدی در پوست به خصوص در قسمت بالای بدن و در طول خط زیربغلی دیده می‌شود. خون‌ادراری و خون‌دماغ، خونریزی لثه و خونریزی غیرطبیعی رحم و گاهی خلط خونی، خونریزی در ملتحمه و گوش ها نیز دیده می‌شود.
برخی موارد خونریزی از بینی، استفراغ خونی، ملنا و خونریزی غیرطبیعی رحم آن قدر شدید است که بیمار نیاز به تزریق خون دارد.
چون این بیماری در دام، بدون علامت است، باید از مصرف گوشت تازه خودداری شود و دام پس از ذبح تا ۲۴ ساعت در دمای صفر تا مثبت چهار درجه سانتی گراد قرار گیرد تا ویروس‌های آن کشته شوند و پس از آن مصرف شود.
در هنگامی که پرسنل مراقب بیمار در معرض تماس پوستی یا پوستی مخاطی با خون، مایعات بدن یا فضولات بیمار قرار می‌گیرند بایستی فوراً سطح آلوده را با آب و صابون بشویند. از خرید گوشت‌های بازرسی نشده بدون مهر دامپزشکی (کشتار غیرمجاز) خودداری شود.
بر اساس گزارش وزارت بهداشت، در سال‌های اول شناخت تب کریمه کنگو در دهه ۷۰، سالانه بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ مورد از این بیماری در کشور تشخیص داده می‌شد که بیشتر در مرزهای شرقی کشور بود. اوایل که این بیماری درست شناخته نمی‌شد و دیر متوجه آن می‌شدند ۳۰ تا ۵۰ درصد تلفات داشت. در حال حاضر که این بیماری شناخته شده است تلفات آن به کمتر از ۱۰ درصد کاهش یافته است.
بیشترین موارد آلودگی به این بیماری در ایران، از طریق دام‌های آلوده است. این دام‌ها هیچ علامت بالینی ندارند ولی حدود یک هفته ویروس در ترشحات و خون آنها دیده می‌شود. اگر در این یک هفته دام کشتار شود، این ویروس می‌تواند فرد را مبتلا کند. در بیشتر موارد نیز این بیماری در چوپان‌ها، قصاب‌ها و کارگران کشتارگاه دیده می‌شود.
محمدمهدی گویا رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت، در ارتباط با راه های انتقال تب کریمه کنگو، گفت: معمولاً کسانی به این بیماری دچار می‌شوند که با دام و حیوانات بیشتر سر و کار دارند و کنه‌ای که منتقل کننده این بیماری به انسان است از بدن دام به بدن انسان منتقل می‌شود. کسانی که در خانه دام نگهداری می‌کنند، افراد شاغل در کشتارگاه‌ها، ساکنین مناطق روستایی که با دام ارتباط بیشتری دارند و…، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
وی با عنوان این مطلب که تب کریمه کنگو در دام آلوده علامت ظاهری ندارد، افزود: اگر ذبح به شکل بهداشتی در کشتارگاه‌ها انجام شود، جای نگرانی برای انتقال این ویروس از گوشت دام ذبح شده وجود ندارد، چرا که گوشت پس از ذبح به مدت ۲۴ ساعت در سردخانه نگهداری می‌شود و در همین مدت اگر ویروسی وجود داشته باشد، از بین می‌رود.
رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیردار وزارت بهداشت، یکی دیگر از راه های انتقال این بیماری را از طریق تماس با خون دام آلوده و یا ترشحات بدن دام آلوده دانست و گفت: کسانی که در کشتارگاه‌ها کار می‌کنند یا کسانی که خودشان اقدام به ذبح دام می‌کنند، ممکن است از طریق تماس با خون دام و یا سایر ترشحات بدن دام آلوده نیز به این بیماری مبتلا شوند.
وی در پاسخ به این سئوال که شانس ابتلا به این بیماری از طریق خوردن گوشت چقدر محتمل است، افزود: از آنجایی که معمولاً گوشت قبل از استفاده بسیار خوب پخته می‌شود و همچنین رعایت نکات بهداشتی در کشتارگاه‌ها، بسیار بعید است که فردی از طریق خوردن گوشت دچار این بیماری شود. البته ممکن است اگر از جگر خام یا گوشت درست پخته نشده آلوده استفاده کند، مبتلا شود.
