پیمان ترحمی، در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به تلاش هایی که در حوزه تولید داروهای ضد سرطان در کشور انجام شده است، گفت: تا چند دهه پیش تولید این داروها در ایران، مشکل به نظر می رسید. ناشناخته بودن این حوزه و ترس از ورود به آن و نگرانی بابت حجم بالای سرمایه گذاری در آن، شرکت ها را وادار می کرد که با احتیاط و دلهره با این حوزه برخورد کنند ولی امروزه به لطف دانش داروسازان کشورمان و سرمایه گذاری هایی که در این بخش صورت گرفته، توانسته ایم به دستاوردهای ارزشمندی برسیم. اما ادامه این مسیر نیازمند توجه بیشتر و تمرکز اثربخش تر است.
وی با اشاره به برخی سرعت گیرها در مسیر توسعه صنعت داروسازی به ویژه در تولید داروهای خاص، افزود: در این مسیر دست اندازها و چالش های متعددی وجود دارد که مقابله با آنها در حد و اندازه مدیران شرکت ها نیست و باید رئیس سازمان غذا و دارو برای این حوزه چاره اندیشی کند.
ترحمی با اشاره به اینکه صنعت بسته بندی، تبدیل به گلوگاه صنعت داروسازی شده است، تصریح کرد: صنعت داروسازی، سخت وابسته به صنعت بسته بندی است و با توجه به تنگناهایی که تحریم های اخیر ایجاد کرده، باید اعتراف کنیم که صنعت بسته بندی، تبدیل به یکی از گلوگاه های جدی صنعت داروسازی کشور شده است و از این زاویه، سازمان غذا و دارو باید برای حوزه بسته بندی دارو، فکر اساسی کند.
مدیرعامل شرکت داروسازی خوارزمی، افزود: توجه به این نکته ضروری است که بسیاری از خریدهای شرکت های داروسازی که قبلا به صورت اعتباری و مدت دار انجام می شد، در شرایط امروز، نقدی انجام می شود و این موضوع فشار زیادی را بر نقدینگی شرکت های دارویی تحمیل کرده است.
ترحمی تاکید کرد: نکته دیگری که حائز اهمیت است اینکه قیمت اقلام بسته بندی و مواد جانبی به دلیل جهش نرخ ارز، افزایش چشم گیری پیدا کرده ولی این افزایش، در قیمت گذاری داروها دیده نمی شود.
وی با تاکید بر ضرورت کاهش بوروکراسی کند اداری و مقررات درهم تنیده سازمان غذا و دارو، افزود: متاسفانه مقررات و بروکراسی در سازمان های دولتی، بسیار کند و درهم پیچیده است، به طوری که بخش عمده ای از وقت، انرژی و توان شرکت های تولیدکننده، صرف گذر از هفت خان بوروکراسی اداری در دستگاه های دولتی می شود. این در حالی است که دولت خصوصا در شرایط فعلی که محدودیت های متعددی به واسطه تحریم ها متوجه صنعت و تجارت کشور شده است، باید رویکردهای تسهیل گرایانه در پیش بگیرد و یکی از مهم ترین توقعاتی که از رئیس جدید سازمان غذا و دارو وجود دارد این است که به این موضوع به صورت جدی ورود کند.
ترحمی، تامین نقدینگی را یکی از مهم ترین دغدغه های مدیران صنایع دارویی برشمرد و افزود: صنعت داروسازی نیاز به نقدینگی دارد. این یک واقعیت است که اغلب صاحب نظران و فعالان این حوزه برآن تاکید دارند. دیون شرکت ها باید هرچه سریع تر از سوی سازمان های بیمه ها پرداخت شود تا چرخه گردش پول در صنعت بیش از این دچار اخلال نشود. قطعا اگر می خواهیم که دچار کمبود دارویی نشویم، رئیس سازمان غذا و دارو باید این موضوع را در اولویت برنامه های خود قرار دهد.
وی با تاکید بر اینکه سازمان غذا و دارو نباید شرکت های تولیدی گرفتار مشکلات خط تولید را وارداتچی قلمداد کند، تصریح کرد: شرکت های ایرانی گاهی اوقات مجبور می شوند در شرایط خاص و به منظور ارتقای استانداردها و زیرساخت های خود، بخشی از خطوط تولیدی خود را موقتا تعطیل کنند. در این مقطع نباید اجازه دهند شرایط به گونه ای پیش برود که محصول آنها از بازار حدف شود، چرا که بازگشت به بازار، واقعا کار سختی است. در این رابطه تنها کاری که شرکت های تولیدی می توانند انجام دهند آن است که بخشی از فرآیند تولید را در خارج از سایت تولیدی خود انجام داده و یا اینکه تولید را از یک مرحله جلوتر انجام دهند.
ترحمی ادامه داد: بر این اساس سازمان غذا و دارو نباید به این شرکت ها به مثابه یک شرکت وارداتی نگاه کند. قطعا شرکتی که سایت تولیدی راه اندازی کرده و در حال بهینه سازی خود است، قصد انجام مانورهای نمایشی برای تولید ندارد و نباید محدودیت های شرکت های وارداتی بر آنها تحمیل شود.
وی، فقدان چشم انداز بلند مدت در سازمان غذا و دارو را یکی از مهم ترین نقاط ضعف این سازمان برشمرد و تصریح کرد: سازمان غذا و دارو باید مبتنی بر یک چشم انداز بلند مدت، برای صنعت داروسازی، سیاست گذاری کند. برنامه ریزی های کوتاه مدت، مقطعی و پر نوسان، صنعت داروسازی را با مشکلات و معضلات مختلفی مواجه می کند و هزینه های تولید در کشورمان را به شدت افزایش می دهد. ضمن اینکه سیاست گذاری ها و برنامه ریزی ها باید مبتنی بر مستندات باشد.
ترحمی تاکید کرد: از سوی دیگر، شرکت های داروسازی باید هزینه های خود را از طریق درآمدهایشان تامین کنند و در این میان، علم اقتصاد حکم می کند که برنامه ریزی برای تامین هزینه ها وابسته به ثبات و پایداری فضای کسب و کار است و به همین جهت از سازمان غذا و دارو و سایر دستگاه های دولتی توقع می رود نسبت به برنامه ها و سیاست گذاری های خود، از یک سو «پیش آگهی» دهند و از سوی دیگر نسبت به آمار و برنامه هایی که اعلام کرده اند، پایبند و متعهد باشند.
این فعال صنعت داروسازی کشور، در پایان افزود: نکته دیگر اینکه از سازمان غذا و دارو باید یک صدای واحد و هماهنگ شنیده شود و شرکت ها بتوانند بر ابلاغیه های سازمان تکیه کنند. ضمن اینکه بحث تفویض اختیار به سندیکاها نیز باید با جدیت دنبال شود، هرچند که در این خصوص گام های بلندی برداشته شده ولی سازمان غذا و دارو، می تواند بیش از اینها از ظرفیت سندیکاها بهره ببرد.
