طی یک دهه گذشته، چندین دارو شامل آنتی اکسیدان های طبیعی، استاتین ها، عوامل ضد التهابی، داروهای ضد فشار خون و داروهای ضد هیپرگلیسمی برای مهار بیان و فعالیت LOX-1 عروقی مطرح شده است. از این رو، این پروتئین بیانگر یک هدف درمانی برای درمان بیماری های آترواسکلروتیک انسانی است. LOX-1 که به عنوان رسپتور اولیه برای ox-LDL جذب شده توسط سلول های اندوتلیال شناسایی شده است، توسط مونوسیت/ماکروفاژ، سلول های ماهیچه ای صاف، سلول های عضله ای قلب، فیبروبلاست، سلول های چربی، سلول های اپیتلیال، راه های هوایی و پلاکت ها بیان می شود و مانند CD36 به عنوان رسپتور گیرنده سطح سلول عمل می کند و در اتصال، آندوسیتوز و تخریب پروتئولیتیک ox-LDL مشارکت می کند (۱). LOX-1 محلول1 (s-LOX-1)، قطعه ای از مولکول LOX-1 اصلی است که به عنوان مارکر شناسایی در حال بررسی است، زیرا به مقدار زیادی در بیماران با فشار خون، دیابت، سندرم متابولیک و بیماران مبتلا به عارضه عروق کرونری دیده می شود.