در حالی که برعکس آپوپتوز را در سلول های سرطانی ترویج می کند. عملکرد سسترین ها در بیماری هایی مانند اختلالات متابولیک، بیماری های عصبی، بیماری های قلبی عروقی و سرطان به طور گسترده در دهه های گذشته مورد بررسی قرار گرفته است. با این حال، تعداد محدودی از بررسی ‌ها وجود دارد که عملکردهای سسترین ها را در فرآیندهای پاتوفیزیولوژیک بیماری‌ های انسانی، به ‌ویژه بیماری‌ های سیستم اسکلتی عضلانی خلاصه کرده ‌اند. به همین دلیل برای بهبود کیفیت زندگی، اندازگیری سطوح پلاسمایی Sesn1، Sesn2 و Sesn3 با کیت های ELISA ضروری است. یکی از اهداف این بررسی، بحث در مورد عملکردهای بیولوژیکی سسترین ها در فرآیند پاتوفیزیولوژیک و فنوتیپ بیماری ها است.